ΠΑΚΕΤΟ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Περιγραφή

ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ – ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΥΗΣΗ

Αν και δεν υπάρχουν πολλές αναφορές για την εποχή που έζησε, η παρουσία του βεβαιώνεται απολύτως σε αρχαία ελληνικά κείμενα, σε παραδόσεις διαφόρων χωρών, όπως στην Ινδία κ.α.
Συχνά συγχέονται στοιχεία διαφόρων θρησκευτικών τελετών που αργότερα επικράτησαν, και λο-γίζονται ως πολεμικά χαρακτηριστικά της ίδιας της εκστρατείας.
Η εκπολιτιστική εκστρατεία φαίνεται να έλαβε χώρα στην αρχή της 4ης χιλιετίας π.χ. Οι τέχνες και τα γράμματα, το θέατρο και η μουσική, οι τελετές θυσιών για τους θεούς, ο χορός, ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού που διέδωσε.
Στους μύθους και θρύλους των Καλάσα (ή Καλάς), αναφέρεται η πρωταρχική μετοίκηση του λαού, περί τα 4.000 έτη, π.χ. Μάλιστα, σε τηλεοπτικές εκπομπές ξένων σταθμών, αλλά και σε κινηματογραφικά έργα, αναφέρεται πως ο Μ. Αλέξανδρος, όταν έφθασε στον Ινδικό Καύκασο, συνάντησε Έλληνες από την εποχή του Διονύσου.

ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ – ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ

Θεωρώ αναγκαία μια συνοπτική εισήγηση περί των αρχαίων Μυστηρίων, η οποία θα βοηθούσε τον αναγνώστη να αποκτήσει μια γενική εικόνα, πριν προχωρήσουμε σε ειδικότερες αναλύσεις.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια ήταν μια μυστική τελετή που γινόταν στην Ελευσίνα της Αττικής, προς τιμήν της θεάς Δήμητρας και της Περσεφόνης. Παράλληλα ήταν και μια λαμπρή γιορτή για όλους τους αμυήτους.
Στην Αθήνα κατά πάσα πιθανότητα ήλθαν από την Σαμοθράκη, όπου εκεί λειτουργούσαν τα Καβείρια Μυστήρια.

ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Και οι Κάβειροι μεγάλωσαν κρυφά με τα καμίνια του Ηφαίστου, μαθαίνοντας την τέχνη του σφυριού… των ασπίδων σιδήρου… που οι ίδιοι σφυρηλάτησαν στα αμόνια του Ηφαίστου.

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Οι Πυθαγόρειοι τελούσαν τέσσερες γιορτές τον χρόνο που γινόντουσαν κατά τις δυο ισημερίες και κατά τις δυο τροπές του Ηλίου σε εκδήλωση λατρείας προς την Φύση γιατί πίστευαν ότι η προς την Φύση λατρεία είναι η θειοτέρα όλων. Σχετικά ο ίδιος ο Πυθαγόρας έλεγε:

«Η προς την Φύση λατρεία περιλαμβάνει και τα κατά μέρος αυτής και το πνεύμα αυτής. Αντίθετα λατρεία προς πρόσωπο χωρίζει αυτό από την Φύση και το μειώνει. Λατρεύομε, έλεγε, τους Θεούς ως κύριους των δυνάμεων της Φύσεως και όχι ως ατομικά εγώ αυτής. Τα ατομικά εγώ της Φύσεως τιμούμε μόνο για τα έργα τους».