Υπατία

Περιγραφή

Η Υπατία όταν τελείωσε τις σπουδές της, επέστρεψε στην πατρίδα της και ανέλαβε καθήκοντα δασκάλας των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το μουσείο το βρήκε αλλαγμένο, τελείως υποτονικό και είχε χάσει πλέον την υπεροχή του. Τίποτε δεν ήταν όπως το είχε αφήσει, όλα είχαν προχωρήσει με ραγδαίους ρυθμούς. Αυτό τη λύπησε αφάνταστα και στη συνέχεια, θα έκανε τα πάντα για να διορθώσει ό,τι μπορούσε. Διαπίστωσε ότι στην Αλεξάνδρεια είχαν κάνει ξεχωριστά σχολεία για εθνικούς ή παγανιστές, για Εβραίους και για χριστιανούς κι αυτό ήταν ακόμα πιο βαρύ γιατί ήταν βέβαιο πια πως ο θρησκευτικός ρατσισμός δήλωνε όλο και πιο δυνατά τη σκληρή παρουσία του, ενώ στο όνομα της νέας θρησκείας γίνονταν τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα. Όμως η Υπατία, γυναίκα διορατική, με ήθος και αγάπη για την πατρίδα της, το είχε βάλει στόχο πως δεν θα έκανε διακρίσεις, θα δίδασκε σε ανθρώπους κάθε θρησκείας και κάθε κοινωνικού επιπέδου. Γνώριζε, πως οι άνθρωποι ανεξαρτήτου θρησκείας, έπρεπε να εκπαιδεύονται και να μορφώνονται, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσαν να διαχειριστούν τις δύσκολες καταστάσεις που ζούσαν. Το καλύτερο εφόδιο που μπορούσε εκείνη να δώσει σε όλους, ήταν η γνώση, γιατί με τη γνώση και τη μόρφωση, αποκτούσαν άλλο επίπεδο, μπορούσαν να εκφραστούν και ν’ αντιστέκονται σε όλα τα δεινά της εποχής τους. Με τα εφόδια αυτά θα ήταν πολύ δύσκολο να τους ελέγχουν οι εξουσίες όποιας μορφής και να ήταν.
Τη γοήτευε που έβλεπε τον πόθο τους να μορφωθούν για να καλυτερεύσουν το επίπεδό τους. Σεβόταν αφάνταστα την προσπάθειά τους να μάθουν παρ’ όλους τους κινδύνους που ελλόχευαν γύρω τους. Δεν θ’ άφηνε ποτέ όσο περνούσε από το χέρι της τον αγώνα να τους βοηθήσει.