Περιγραφή
ΊΑΜΒΟΣ 8-7-2012 Έργο 9 αρ.19
Ινδό κασμίρι να ντυθεί και πέπλα η κόρη,
Κι οι φιλενάδες κι οι γειτονοπούλες λένε
Πως είπανε τα σύννεφα και το φεγγάρι
Π’ ασημωτά στην νύχτα, δίπλα-δίπλα πλένε
Στους ουρανούς: «Ω, κοπελιά με τέτοια χάρη,
Στον θρόνο του Μαχαραγιά, του Ράτζα, χώρει!»
«Είναι τα λούλουδα των κήπων ευωδάτα,
Κι είναι οι ψυχές μας ανοιχτές τόσο στ’ αγέρι!
Τα κοριτσίστικα κορμιά μας λυγερούνε,
Όλοι οι θεοί μας στης ανατολής τα μέρη
Για σέ προστάζουν, κι όλοι εσέ θαρρώ καλούνε:
«Μουμτάτζ Μαχάλ, βασιλικιά πια πάρε στράτα!»
Ω, δεν αθανατίζεται κανείς. – Μοιραία!
Κι ωστόσο θάνατος τέτοιο έρωτα πληγώνει;
Άνθη π’ ο χρόνος έπληξε δεν ζουν ακόμη,
Κι όμως στους κήπους Τατζ τα βρίσκεις πάντα νέα…
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.