Περιγραφή
Μια φορά και ένα καιρό ο παππούς Σπύρος που νόμιζε ότι ήταν σοφός κατάλαβε έστω και αργά ότι σοφός είναι αυτός που αγαπά. Τότε έκλαψε τόσο πολύ, που τα δάκρυα του ξέπλυναν τον εγωισμό που είχε, και τον οποίο περνούσε για σοφία. Τότε γεννήθηκε και η αληθινή σοφία του που την έλεγαν αγάπη. Και έζησε αυτός και το χωριό της αγάπης καλά και εμείς καλύτερα και πιο σοφοί.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.