Ατέρμονη Σχάση

Περιγραφή

Τα καράβια μου φεύγουν,

Τα βλέπω να φεύγουν

Μαζί τους, ο χειμώνας

και οι αμέλανες θλίψεις

Με νέες ευχές, ταπεινές προσευχές

και ανιδιοτελείς πράξεις

Άλλη μια ημέρα ανοίγεται μπροστά, μου λένε,

που οφείλεις με πάθος να αδράξεις

Ίσως να είναι ο ήλιος

Ίσως της στιγμής η εξορία,

το χαμόγελο ετούτο,

και η ελευθερία