Καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Αναπληρωτής Πρύτανη Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκών Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων. Κάτοχος Έδρας J. Monnet ad personam «Δημοκρατία και Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Ε.Ε.» και Έδρας UNESCO «Δικαιώματα του Ανθρώπου, Δημοκρατία και Ειρήνη». Ίδρυσε και διευθύνει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Έρευνας και Κατάρτισης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής Δράσης. Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων. Μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) του Συμβουλίου της Ευρώπης (2003 – ). Μέλος της International Humanitarian Fact-finding Commission (2002 – ). Μέλος της Επιτροπής Έρευνας για τον Λίβανο του Συμβουλίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ (Σεπτέμβριος – Νοέμβριος 2006). Επισκέπτης Καθηγητής και διαλέκτης σε Πανεπιστήμια και άλλα Ιδρύματα του εξωτερικού. Διδάσκει στις Ανώτατες Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας (ΣΕΘΑ κ.λ.π.). Έχει δώσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό εκατοντάδες διαλέξεις και είναι συγγραφέας περισσότερων των 300 μελετών (βιβλία, άρθρα, σχόλια κ.λ.π.) που δημοσιεύθηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάνω σε θέματα Διεθνούς Δικαίου, Κοινοτικού Δικαίου και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Διεθνούς Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής.
Έχει μακρά (30χρονη) βιωματική σχέση με την Ελληνική Εξωτερική Πολιτική: Στέλεχος την Νομικής Υπηρεσίας στην Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στις Βρυξέλλες (1983-1985), Νομικός Σύμβουλος στην Υπηρεσία Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του ΥπΕΞ, Προϊστάμενος της ΕΝΥΕΚ (1985-1987), Εκπρόσωπος της Ελλάδας σε επιτροπές και ομάδες εργασίας του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διετέλεσε Πρόεδρος και Εθνικός Εκπρόσωπος στη διάρκεια της Α’ και Β’ Ελληνικής Προεδρίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (1983-1988). Ήταν Αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπή Antonnino «Ευρώπη των Πολιτών» (1985). Πρόεδρος της Επιτροπής Κ4 κατά την Γ’ Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1994). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών (Φεβρουάριος 1996 – Μάιος 2000).
Πληρεξούσιος της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο στην υπόθεση Δικαστικές ασυλίες του κράτους, Γερμανία κατά Ιταλίας, Ελλάδα παρεμβαίνουσα (2011), σχετικά με τις γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις. Επίσης, ήταν πληρεξούσιος σε πολλές υποθέσεις ενώπιον του ΔΕΚ/ΔΕΕ, συμπεριλαμβανομένης κι εκείνης των Ελληνικών αντιμέτρων στην ΠΓΔΜ το 1994. Εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Διακυβερνητική Διάσκεψη για την Αναθεώρηση των Ιδρυτικών Συνθηκών της ΕΚ/ΕΕ (1997). Εθνικός εμπειρογνώμονας θεμάτων Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Μειονοτήτων στον ΟΑΣΕ. Συμμετείχε σε υπουργικές συνόδους και άλλες συνεδριάσεις και Διεθνείς διασκέψεις Διεθνών Οργάνων (ΟΗΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση, Διαβαλκανική Συνεργασία, Μεσογειακό Forum, ΟΣΕΠ, κλπ.). Υπαρχηγός της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Ρώμη (Ιούνιος – Ιούλιος 1998). Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην 27η Διεθνή Διάσκεψη του Ερυθρού Σταυρού (Γενεύη Νοέμβριος 1999). Μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (2000-2002). Διετέλεσε μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών. Είναι μέλος του ΔΣ του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
